Together one world.

De gedachten achter de hele reis is; together one world. Zonder het een, is het ander er niet.

Hoe het allemaal voor ons begon.

In november '10 werden de leerlingen van het College en het Kwadrant geïnformeerd over deze reis en direct werd er enthousiast gereageerd. In december was een bijeenkomst, waarbij het gehele traject zou worden uitgelegd, bijvoorbeeld de manier om jezelf op te geven en het gene dat gedaan zou worden in India zelf. Door middel van een sollicitatie brief waarin we moesten uitleggen waarom wij mee wilden en welke toevoegingen we aan het team zouden bijdragen zouden we gekozen worden. We hadden ongeveer twee weken de tijd, maar eerst moesten we besluiten of we het überhaupt echt wilden doen. 

Nou moet ik persoonlijk zeggen dat ik er onwijs aan getwijfeld heb. Niet over de reis, de schok die ik daar zeker zou oplopen of de angst voor alles wat we zouden moeten doen. Nee, ik twijfelde aan mezelf. Ik wist niet of ik het wel zou kunnen, of ik emotioneel wel sterk genoeg zou zijn en of ik ook mentaal het hele project zou kunnen volhouden. Na enkele goede gesprekken met mijn ouders, kwam toch duidelijk naar voren dat ik de kans wou grijpen en viola, ik begon met het schrijven van de brief. (Voor degene die de brief willen lezen, klik hier.) 

In januari zouden we de uitslag krijgen en toen de dag bijna aangebroken was hebben we de twee leraren, en tevens contactpersonen van de stichting, hun oren van hun lijf gevraagd over de uitslag. Toen de beruchte dag was aangekomen hebben sommige dagen lang in spanning gezeten (he, Lysanne). Een voor een kregen we een envelop en samen met de groep vierdejaars van het Kwadrant besloten we deze met z'n zeven'en gelijktijdig open te maken. De opluchting was groot toen ik een papiertje in mijn handen had waarop stond dat ik mee mocht en vanaf dat moment, begon het avontuur..

Liefs, Chloë.